XLII Zimowa Szkoła Mechaniki Górotworu i Geoinżynierii

11-14 marca 2019 r. w Karpaczu odbyła się XLII Zimowa Szkoła Mechaniki Górotworu i Geoinżynierii.

Pierwsza Zimowa Szkoła odbyła się w 1974 r. w Karpaczu, a jej pomysłodawcą był prof. Zdzisław Gergowicz. W tym roku również zorganizowano spotkanie u stóp góry Śnieżki, aby kontynuować pierwotne cele Szkoły, czyli integrację ludzi nauki i przemysłu, wymianę ich doświadczeń oraz stworzenie możliwości wzajemnego pogłębiania wiedzy.

Tak jak w ramach wszystkich dotychczasowych Szkół, również i tym razem przedstawiono wykłady monograficzne oraz referaty. Tematyka tegorocznej Szkoły objęła zagadnienia dotyczące technologii hybrydowych w geoinżynierii, budownictwie podziemnym i tunelowym, a także prognozowania i zwalczania zagrożeń naturalnych w górnictwie i geotechnice. Dyskutowano o modelach konstytutywnych geomateriałów, procesach dynamicznych w górotworze, czy modelowaniu numerycznym i probabilistycznym w geoinżynierii i górnictwie. Poruszono także wątki związane z rekultywacją terenów górniczych i przemysłowych oraz badaniami doświadczalnymi mechaniki gruntów i skał oraz ich interpretacją.

Duże zainteresowanie wzbudził wykład inauguracyjny – przygotowany przez zespół badaczy z Akademii Górniczo-Hutniczej z Krakowa pod kierownictwem prof. dr. hab. inż. Marka Cały. Prelekcja dotyczyła modelowania współpracy stopy lądownika z podłożem Fobosa, który jest jednym z dwóch księżyców Marsa. Ten wykład znacznie rozszerzył zarówno zakres, jak i skalę problemów podejmowanych w trakcie wszystkich dotychczasowych edycji Zimowej Szkoły Mechaniki Górotworu i Geoinżynierii – przyznaje prof. dr hab. inż. Dariusz Łydżba z Politechniki Wrocławskiej, która w tym roku była głównym organizatorem Konferencji.

Nie mniej interdyscyplinarny od inauguracyjnego był wykład właśnie prof. Dariusza Łydżby, który w Karpaczu omawiał problematykę wielkoobszarowych zagadnień geotechniki w ujęciu numerycznej rekonstrukcji geometrii, cech materiałowych, stanu naprężenia i odkształcenia w składowiskach materiału płonnego i odpadów z procesu wzbogacania rud, a także w górotworze, stanowiącym podłoże tego typu obiektów.

Wykład prof. dr hab. inż. Joanny Pinińskiej z Uniwersytetu Warszawskiego dotyczył problemów geośrodowiskowych konfliktów inwestycyjnych, wynikających z braku spójnego i kompleksowego współdziałania procesu dokumentowania geotechnicznego i geologiczno-inżynierskiego z zaleceniami prawa ochrony środowiska. Te kłopoty mają związek także z dogmatycznie traktowanymi zasadami sporządzania raportów oceny oddziaływania obiektów budowlanych na środowisko (szczególnie na obszarach chronionego krajobrazu).

W Karpaczu, poza wykładami, w ramach sześciu sesji wygłoszono 40 referatów. Organizatorzy tegorocznej Szkoły to: Katedra Geotechniki, Hydrotechniki, Budownictwa Podziemnego i Wodnego działająca w ramach Wydziału Budownictwa Lądowego i Wodnego Politechniki Wrocławskiej; Katedra Geomechaniki, Budownictwa i Geotechniki Wydziału Górnictwa i Geoinżynierii Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie; Centrum Badawczo-Rozwojowe KGHM CUPRUM, Polski Komitet Geotechniki oraz Polskie Towarzystwo Mechaniki Skał. Po raz pierwszy w tym roku instytucją wspierającą był, obchodzący stulecie swego istnienia, Państwowy Instytut Geologiczny z Warszawy. Czynny i widoczny udział zarówno w organizacji Konferencji, jak i podczas jej trwania podjęły firmy: BUDOKOP sp. z o.o., MACCAFERRI POLSKA sp. z o.o., Geosoft sp. z o.o.

Źródło: mat. organizatora

Fot.: Maciej Sobótka